Polish-German dictionary »

nic meaning in German

PolishGerman
nazewnictwo (językoznawstwo, językoznawczy) ogół nazw własnych, tj. osobowych i miejscowych oraz dział językoznawstwa zajmujący się nimi
noun

die Namenkunde [der Namenkunde; —]Substantiv

nerecznica samcza (botanika, botaniczny) Dryopteris filix-mas L., gatunek paproci z rodziny nerecznicowatych;
noun

Echte WurmfarnSubstantiv

neurasteniczny (psychologia, psychologiczny) właściwy neurastenii
adjective

der Neurastheniker [des Neurasthenikers; die Neurastheniker]Adjektiv

nie chcieć mieć z czymś nic wspólnego

mit etwas nichts zu tun haben wollen

nie chcieć mieć z kimś nic wspólnego

mit jemandem nichts zu tun haben wollen

nie docenić verb

unterschätzen [unterschätzte; hat unterschätzt]Verb

nie uwzględnić

auslassen

nieharmoniczny adjective

kakophonischAdjektiv

niehigieniczny adjective
niezgodny z podstawowymi zasadami higieny

unhygienisch [unhygienischer; am unhygienischsten]Adjektiv

Niemiec etniczny phrase

der Volksdeutscher [des Volksdeutschen, des eines Volksdeutschen; die Volksdeutsche(n), die keine Volksdeutschen]Phrase

nieograniczony adjective
nie mający żadnych ograniczeń, niczym nie skrępowany

unbegrenzt | uneingeschränktAdjektiv

nieorganiczny adjective
powstający bez konieczności udziału organizmów żywych

anorganischAdjektiv

nierządnica (przestarzałe, przestarzały) kobieta uprawiająca nierząd
noun

die Dirne [der Dirne; die Dirnen]Substantiv

niespokojnica (dawniej, dawny) kobieta niespokojna, kłótliwa
noun

Zänterin | unruhig WeibSubstantiv

niestronniczy adjective

unparteiisch [unparteiischer; am unparteiischsten]Adjektiv

niewolnica noun
kobieta będąca własnością innej osoby

SexsklaveSubstantiv

niewolnictwo (socjologia, socjologiczny) system społeczny oparty na pozbawieniu pewnej grupy ludzi wolności i uczynieniu ich czyjąś własnością, zwykle w celu wykorzystywania do przymusowej pracy bez wynagrodzenia;
noun

die Sklaverei [der Sklaverei; —]Substantiv

niewolniczy adjective
dotyczący niewolnika lub niewolnictwa

sklavischAdjektiv

nornica (zoologia, zoologiczny) drobny, pospolity gryzoń półkuli północnej, prowadzący głównie nocny tryb życia
noun

RötelmäusSubstantiv

nornica ruda

Rötelmaus

numer telefoniczny (telekomunikacja) ciąg cyfr identyfikujących abonenta telefonicznego
noun

die Telefonnummer [der Telefonnummer; die Telefonnummern]Substantiv

obezwładnić verb
pozbawić kogoś swobody ruchu

übermannen [übermannte; hat übermannt]Verb

obietnica noun
wypowiedź zapewniająca kogoś o zrobieniu czegoś w przyszłości

Versprechen | VersprechungSubstantiv

objaśnić verb

darlegen [legte dar; hat dargelegt]Verb

obrót położniczy (medycyna, medyczny) zabieg lekarski mający na celu zmianę nieprawidłowej pozycji płodu w macicy
noun

versionierenSubstantiv

obrotnica (kolejnictwo) urządzenie służące do zmiany kierunku pojazdu dokonywanej przez obrót platformy, na której pojazd stoi;
noun

die Drehscheibe [der Drehscheibe; die Drehscheiben]Substantiv

obsceniczność noun
cecha tego, co obsceniczne, bezwstydne, wulgarne

die Obszönität [der Obszönität; die Obszönitäten]Substantiv

obsceniczny adjective
nieprzyzwoity, nieodpowiedni do pokazywania w miejscach publicznych

obszön [obszöner; am obszönsten]Adjektiv

obwodnica noun
droga poprowadzona wokół obszarów miejskich, umożliwiająca ich ominięcie;

die Umgehungsstraße [der Umgehungsstraße; die Umgehungsstraßen]Substantiv

oceaniczny adjective
dotyczący oceanu, związany z oceanem

ozeanischAdjektiv

ocenić verb

abschätzen [schätzte ab; hat abgeschätzt]Verb

ochotniczo phrase

freiwillig [freiwilliger; am freiwilligsten]Phrase

ochotniczy adjective
właściwy ochotnikowi, dotyczący ochotnika, składający się z ochotników

ehrenamtlichAdjektiv

odbytnica (anatomia, anatomiczny) końcowy odcinek jelita grubego ssaków;
noun

Mastdarm | RektumSubstantiv

odgraniczać verb

abgrenzen [grenzte ab; hat abgegrenzt]Verb

odsłonić verb

bloßlegen [legte bloß; hat bloßgelegt]Verb

ograniczać verb
zmniejszać coś, redukować dostępność czegoś, uszczuplać coś

begrenzen [begrenzte; hat begrenzt]Verb

ograniczanie (rzeczownik odczasownikowy) od ograniczać
noun

Begrenzung | Beschränkung | EinschränkungSubstantiv

ograniczenie noun
norma, przepis, zarządzenie krępujące czyjąś swobodę działania

Beschränkung | EinschränkungSubstantiv

ograniczenie prędkości noun

die Geschwindigkeitsbegrenzung [der Geschwindigkeitsbegrenzung; die Geschwindigkeitsbegrenzungen]Substantiv

91011