Polska | Tyska |
---|---|
nazewnictwo (językoznawstwo, językoznawczy) ogół nazw własnych, tj. osobowych i miejscowych oraz dział językoznawstwa zajmujący się nimi noun | die Namenkunde [der Namenkunde; —]Substantiv |
nerecznica samcza (botanika, botaniczny) Dryopteris filix-mas L., gatunek paproci z rodziny nerecznicowatych; noun | Echte WurmfarnSubstantiv |
neurasteniczny (psychologia, psychologiczny) właściwy neurastenii adjective | der Neurastheniker [des Neurasthenikers; die Neurastheniker]Adjektiv |
nie chcieć mieć z czymś nic wspólnego | |
nie chcieć mieć z kimś nic wspólnego | |
nie docenić verb | unterschätzen [unterschätzte; hat unterschätzt]Verb |
nie uwzględnić | |
nieharmoniczny adjective | kakophonischAdjektiv |
niehigieniczny adjective niezgodny z podstawowymi zasadami higieny | unhygienisch [unhygienischer; am unhygienischsten]Adjektiv |
Niemiec etniczny phrase | der Volksdeutscher [des Volksdeutschen, des eines Volksdeutschen; die Volksdeutsche(n), die keine Volksdeutschen]Phrase |
nieograniczony adjective nie mający żadnych ograniczeń, niczym nie skrępowany | unbegrenzt | uneingeschränktAdjektiv |
nieorganiczny adjective powstający bez konieczności udziału organizmów żywych | anorganischAdjektiv |
nierządnica (przestarzałe, przestarzały) kobieta uprawiająca nierząd noun | die Dirne [der Dirne; die Dirnen]Substantiv |
niespokojnica (dawniej, dawny) kobieta niespokojna, kłótliwa noun | Zänterin | unruhig WeibSubstantiv |
niestronniczy adjective | unparteiisch [unparteiischer; am unparteiischsten]Adjektiv |
niewolnica noun kobieta będąca własnością innej osoby | SexsklaveSubstantiv |
niewolnictwo (socjologia, socjologiczny) system społeczny oparty na pozbawieniu pewnej grupy ludzi wolności i uczynieniu ich czyjąś własnością, zwykle w celu wykorzystywania do przymusowej pracy bez wynagrodzenia; noun | die Sklaverei [der Sklaverei; —]Substantiv |
niewolniczy adjective dotyczący niewolnika lub niewolnictwa | sklavischAdjektiv |
nornica (zoologia, zoologiczny) drobny, pospolity gryzoń półkuli północnej, prowadzący głównie nocny tryb życia noun | RötelmäusSubstantiv |
nornica ruda | |
numer telefoniczny (telekomunikacja) ciąg cyfr identyfikujących abonenta telefonicznego noun | die Telefonnummer [der Telefonnummer; die Telefonnummern]Substantiv |
obezwładnić verb pozbawić kogoś swobody ruchu | übermannen [übermannte; hat übermannt]Verb |
obietnica noun wypowiedź zapewniająca kogoś o zrobieniu czegoś w przyszłości | Versprechen | VersprechungSubstantiv |
objaśnić verb | darlegen [legte dar; hat dargelegt]Verb |
obrót położniczy (medycyna, medyczny) zabieg lekarski mający na celu zmianę nieprawidłowej pozycji płodu w macicy noun | versionierenSubstantiv |
obrotnica (kolejnictwo) urządzenie służące do zmiany kierunku pojazdu dokonywanej przez obrót platformy, na której pojazd stoi; noun | die Drehscheibe [der Drehscheibe; die Drehscheiben]Substantiv |
obsceniczność noun cecha tego, co obsceniczne, bezwstydne, wulgarne | die Obszönität [der Obszönität; die Obszönitäten]Substantiv |
obsceniczny adjective nieprzyzwoity, nieodpowiedni do pokazywania w miejscach publicznych | obszön [obszöner; am obszönsten]Adjektiv |
obwodnica noun droga poprowadzona wokół obszarów miejskich, umożliwiająca ich ominięcie; | die Umgehungsstraße [der Umgehungsstraße; die Umgehungsstraßen]Substantiv |
oceaniczny adjective dotyczący oceanu, związany z oceanem | ozeanischAdjektiv |
ocenić verb | abschätzen [schätzte ab; hat abgeschätzt]Verb |
ochotniczo phrase | freiwillig [freiwilliger; am freiwilligsten]Phrase |
ochotniczy adjective właściwy ochotnikowi, dotyczący ochotnika, składający się z ochotników | ehrenamtlichAdjektiv |
odbytnica (anatomia, anatomiczny) końcowy odcinek jelita grubego ssaków; noun | Mastdarm | RektumSubstantiv |
odgraniczać verb | abgrenzen [grenzte ab; hat abgegrenzt]Verb |
odsłonić verb | bloßlegen [legte bloß; hat bloßgelegt]Verb |
ograniczać verb zmniejszać coś, redukować dostępność czegoś, uszczuplać coś | begrenzen [begrenzte; hat begrenzt]Verb |
ograniczanie (rzeczownik odczasownikowy) od ograniczać noun | |
ograniczenie noun norma, przepis, zarządzenie krępujące czyjąś swobodę działania | Beschränkung | EinschränkungSubstantiv |
ograniczenie prędkości noun | die Geschwindigkeitsbegrenzung [der Geschwindigkeitsbegrenzung; die Geschwindigkeitsbegrenzungen]Substantiv |