verleden betekenis in Engels
| Nederlands | Engels |
|---|---|
| verleden bijvoeglijk naamwoord | past(grammar: expressing action that has already happened) |
| verleden substantief {n} | past [pasts](period of time that has already happened) yesteryear [yesteryears](times gone by) |
| verleden deelwoord substantief {n} | past participlenoun |
| verleden tijd substantief | past tense(grammatical form) |
| verleden tijd substantief {m} | past [pasts]((grammar) past tense) |
| het verleden substantief | bygone(A person or occurrence that took place in the past) |
| in de verleden tijd bijvoeglijk naamwoord | preterite(showing an action at a determined moment in the past) |
| onvoltooid verleden tijd substantief | past imperfect tense(grammatical tense) |
| onvoltooid verleden tijd substantief {m} | imperfect [imperfects](past tense) preterite(preterite tense; simple past) simple past(the simple past tense) |
| overleden bijvoeglijk naamwoord | dead [deader, deadest](no longer alive) deceased(no longer alive) defunct(deceased) |
| overledene substantief {m} {f} | deceased(dead person) |
| overledenen substantief {Pl} | deceased(plural: dead people) |
| ver verleden substantief | yore(time long past) |
| voltooid verleden tijd substantief {m} | pluperfect tense(tense) |
