Engels-Nederlands woordenboek »
preterite betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| preterite (preterite tense; simple past) noun [UK: ˈpre.tə.rɪt] [US: ˈpre.tə.rɪt] | onvoltooid verleden tijdsubstantief |
| preterite (showing an action at a determined moment in the past) adjective [UK: ˈpre.tə.rɪt] [US: ˈpre.tə.rɪt] | in de verleden tijdbijvoeglijk naamwoord in het preteritumbijvoeglijk naamwoord |
| preterite-present verb (a type of verb) noun | preterito-praesenssubstantief preterito-presenssubstantief |
