dispuut betekenis in Engels

Nederlands	Engels
dispuut substantief	altercation [altercations](dispute) noun [UK: ˌɔːl.təˈk.eɪʃ.n̩] [US: ˌɑːl.tərˈk.eɪʃ.n̩]
dispuut substantief {n}	quarrel [quarrels](dispute or heated argument) noun [UK: ˈkwɒ.rəl] [US: ˈkwɔː.rəl]

Zoek geschiedenis