Engels-Nederlands woordenboek »

altercation betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
altercation [altercations] (dispute)
noun
[UK: ˌɔːl.təˈk.eɪʃ.n̩]
[US: ˌɑːl.tərˈk.eɪʃ.n̩]

dispuutsubstantief

schermutselingsubstantief

woordenwisselingsubstantief

↑

Zoek geschiedenis

    Online woordenboeken

    Meer curiosa