Latin-Polish dictionary »

solitus meaning in Polish

LatinPolish
solitus verb

zwyknąćverb
mieć w zwyczaju, zazwyczaj coś robić

solitus [solita, solitum] adjective

powszechnyadjective
ogólnie stosowany, często używany; codzienny

zwyczajnyadjective
taki, który niczym się nie wyróżnia, jest przeciętny, zwykły

zwyczajowyadjective
zgodny ze zwyczajem, oparty na zwyczaju

↑

Your history

    Online dictionaries

    Might be interested