słownik Łacino-Polski »

solitus w języku polskim

ŁacinaPolski
solitus verb

zwyknąćverb
mieć w zwyczaju, zazwyczaj coś robić

solitus [solita, solitum] adjective

powszechnyadjective
ogólnie stosowany, często używany; codzienny

zwyczajnyadjective
taki, który niczym się nie wyróżnia, jest przeciętny, zwykły

zwyczajowyadjective
zgodny ze zwyczajem, oparty na zwyczaju