posse meaning in Polish

posse is the inflected form of possum.

Latin	Polish
possum [posse, potui, -] verb	być w stanieverb móc, potrafić możnaverb jest możliwe do wykonania
posse \| possum	mócmieć szansę zaistnieć, wydarzyć się
possideo [possidere, possedi, possessus] (2nd) verb	angażowaćverb zajmować czymś, wymuszać uwagę obstawaćverb nie zmieniać własnego zdania okupowaćverb zbrojnie zajmować terytorium innego państwa wytrzymywaćverb nie poddawać się działaniu pewnych sił
possessio [possessionis] (3rd) F noun	opętanie(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) stan bycia owładniętym przez demona; noun posiadanie(rzeczownik odczasownikowy) od posiadać noun
possessivus adjective	dzierżawczy(językoznawstwo, językoznawczy) oznaczający relację przynależności lub posiadania adjective
possessor [possessoris] (3rd) M noun	posiadacznoun ktoś, kto coś ma, posiada
casus possessīvus adjective	dopełniaczowy(gramatyka) związany z dopełniaczem, dotyczący dopełniacza adjective
compossessor [compossessoris] (3rd) M noun	współwłaścicielnoun ktoś, kto posiada coś wspólnie z kimś innym
dominus \| possessor noun	właścicielnoun osoba, do której coś należy, która jest w posiadaniu danej rzeczy; ten, kto ma coś na własność
possum \| posse	mócbyć w stanie coś wykonać, zrobić
pronomen possessivum noun	zaimek dzierżawczy(gramatyka) zaimek, który wskazuje na przynależność czegoś bądź kogoś do danej osoby lub rzeczy noun