genu meaning in Polish
| Latin | Polish |
|---|---|
| genu [genus] (4th) N noun | kolano(anatomia, anatomiczny) największy staw w organizmie człowieka, łączy dwie części nogi: udo i łydkę; pokolenie(biblijny) plemię |
| Genua noun | Genua(geografia, geograficzny) miasto we Włoszech, stolica regionu Liguria; |
| genuenses noun N-Pl | dżinsy(odzieżownictwo) (krawiectwo) spodnie z dżinsu; |
| Genuensis adjective | genueńskiadjective |
| genuflecto [genuflectere, genuflexi, genuflexus] (3rd) verb | klęczećverb klękaćverb |
| gigno [gignere, genui, genitus] (3rd) verb | rodzić(fizjologia, fizjologiczny) u ssaków: wydawać potomstwo na świat |
| genuinus [genuina, genuinum] adjective | bezpośredniadjective |
| genum [geni] (2nd) N noun | gen(biologia, biologiczny) część chromosomów jądra komórkowego, podstawowa jednostka dziedziczności odpowiedzialna za przekazanie cech dziedzicznych organizmu; |
| genus [generis] (3rd) N noun | cechanoun gatuneknoun gender(psychologia, psychologiczny) (gender studies) zespół zachowań, norm i wartości, które są przypisane przez kulturę do każdej z płci; szerzej: zbiór wzorów zachowań, wyobrażeń i oczekiwań społecznych, a także norm, które są związane z płcią biologiczną, wyznaczający funkcje pełnione przez jednostkę w społeczeństwie i kulturze wraz ze statusem tej jednostki i przysługującymi jej prawami; rasa(zoologia, zoologiczny) dawna kategoria systematyczna zwierząt zajmująca niższy poziom niż gatunek; rodzaj(biologia, biologiczny) grupa obejmująca gatunki blisko spokrewnione, podrzędna względem rodziny; rodzaj(gramatyka) cecha rzeczownika wpływająca na jego końcówkę podczas deklinacji oraz na końcówki i formy innych części mowy, występujących obok danego rzeczownika np. w zdaniu; rodzajnoun |
| genus | |
| genus femininum noun | rodzaj żeński(gramatyka) cecha rzeczowników liczby pojedynczej nazywających istoty płci żeńskiej lub innych, zaliczanych do tej samej grupy w danym języku |
| genus masculinum noun | rodzaj męski(gramatyka) cecha rzeczowników liczby pojedynczej nazywających istoty płci męskiej lub innych, zaliczanych do tej samej grupy w danym języku |
| genus masculinum | masculinus adjective | męski(gramatyka) (zobacz) rodzaj męski |
| genus neutrum noun | rodzaj nijaki(gramatyka) cecha rzeczowników liczby pojedynczej nazywających istoty niedojrzałe lub innych, zaliczanych do tej samej grupy w danym języku |
| genus sanguinis | serotypus sanguinis | typus sanguinis noun | grupa krwi(biologia, biologiczny) (medycyna, medyczny) typ krwi ze względu na zestaw antygenów obecnych na powierzchni krwinek czerwonych |
| genuālia noun | podwiązkanoun |
| antigenum noun N | antygen(medycyna, medyczny) substancja, której pojawienie się w organizmie powoduje jego reakcję odpornościową; |
| cancerogenus adjective | rakotwórczy(medycyna, medyczny) przyczyniający się do powstawania raka |
| iatrogenus adjective | jatrogenny(medycyna, medyczny) będący szkodliwym, niekorzystnym następstwem leczenia |
| indigenus [indigena, indigenum] adjective | rdzennyadjective tubylczyadjective |
| ingenue adverb | otwarcieadverb szczerzeadverb |
| oestrogenum noun | estrogen(fizjologia, fizjologiczny) żeński hormon płciowy; |
| pathogenum noun N | patogen(medycyna, medyczny) czynnik chorobotwórczy; czynnik (np. drobnoustrój) zdolny wywołać dane schorzenie |
| Sinus Genuensis | Sinus Ligusticus noun | Zatoka Genueńska(geografia, geograficzny) zatoka na północnym skraju Morza Liguryjskiego; |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »