genu w języku polskim
| Łacina | Polski |
|---|---|
| genu [genus] noun | kolano(anatomia, anatomiczny) największy staw w organizmie człowieka, łączy dwie części nogi: udo i łydkę; pokolenie(biblijny) plemię |
| Genua noun | Genua(geografia, geograficzny) miasto we Włoszech, stolica regionu Liguria; |
| genuenses noun | dżinsy(odzieżownictwo) (krawiectwo) spodnie z dżinsu; |
| gigno [gignere, genui, genitus] verb | rodzić(fizjologia, fizjologiczny) u ssaków: wydawać potomstwo na świat |
| genuinus [genuina, genuinum] adjective | bezpośredniadjective szczeryadjective |
| genum [geni] noun | gen(biologia, biologiczny) część chromosomów jądra komórkowego, podstawowa jednostka dziedziczności odpowiedzialna za przekazanie cech dziedzicznych organizmu; |
| genus [generis] noun | cechanoun gatuneknoun gender(psychologia, psychologiczny) (gender studies) zespół zachowań, norm i wartości, które są przypisane przez kulturę do każdej z płci; szerzej: zbiór wzorów zachowań, wyobrażeń i oczekiwań społecznych, a także norm, które są związane z płcią biologiczną, wyznaczający funkcje pełnione przez jednostkę w społeczeństwie i kulturze wraz ze statusem tej jednostki i przysługującymi jej prawami; płećnoun rasa(zoologia, zoologiczny) dawna kategoria systematyczna zwierząt zajmująca niższy poziom niż gatunek; rodzaj(biologia, biologiczny) grupa obejmująca gatunki blisko spokrewnione, podrzędna względem rodziny; rodzaj(gramatyka) cecha rzeczownika wpływająca na jego końcówkę podczas deklinacji oraz na końcówki i formy innych części mowy, występujących obok danego rzeczownika np. w zdaniu; rodzajnoun |
| genus femininum noun | rodzaj żeński(gramatyka) cecha rzeczowników liczby pojedynczej nazywających istoty płci żeńskiej lub innych, zaliczanych do tej samej grupy w danym języku |
| genus masculinum noun | rodzaj męski(gramatyka) cecha rzeczowników liczby pojedynczej nazywających istoty płci męskiej lub innych, zaliczanych do tej samej grupy w danym języku |
| genus masculinum adjective | męski(gramatyka) (zobacz) rodzaj męski |
| genus neutrum noun | rodzaj nijaki(gramatyka) cecha rzeczowników liczby pojedynczej nazywających istoty niedojrzałe lub innych, zaliczanych do tej samej grupy w danym języku |
| genus sanguinis noun | grupa krwi(biologia, biologiczny) (medycyna, medyczny) typ krwi ze względu na zestaw antygenów obecnych na powierzchni krwinek czerwonych |
| genuālia noun | podwiązkanoun |
| antigenum noun | antygen(medycyna, medyczny) substancja, której pojawienie się w organizmie powoduje jego reakcję odpornościową; |
| indigenus [indigena, indigenum] adjective | rdzennyadjective tubylczyadjective |
| ingenue adverb | otwarcieadverb |
| Sinus Genuensis noun | Zatoka Genueńska(geografia, geograficzny) zatoka na północnym skraju Morza Liguryjskiego; |
| transgenus noun | transgenderyzmnoun |
| transgenus adjective | transgenderowyadjective transpłciowyadjective |
