Latin-Polish dictionary »

et meaning in Polish

LatinPolish
candidatus | petitor noun

kandydatnoun
ktoś, kto kandyduje do czegoś, ubiega się o coś

carus | pretiosus adjective

drogiadjective
posiadający wysoką cenę

casula | planeta noun

ornat(kościelny) wierzchnia szata liturgiczna prezbiterów;
noun

cathetus [catheti] (2nd) F
noun

łutnoun
dawna jednostka miary masy, równa 1/16 grzywny lub 1/32 funta;

przyprostokątna(geometria) w trójkącie prostokątnym jedno z dwóch ramion wyznaczających kąt prosty;
noun

centimetrum [centimetri] (2nd) N
noun

centymetrnoun
miara długości; jedna setna metra;

Cercopithecus petaurista noun

koczkodan oliwkowy(systematyka) (zoologia, zoologiczny) Cercopithecus petaurista Schreber, gatunek małpy z rodziny koczkodanowatych, zamieszkującej lasy galeriowe w zachodniej części Afryki;
noun

Ceres | Demeter noun

Demeter(mitologia grecka) bogini ziemi uprawnej, urodzaju, zboża i rolnictwa, utożsamiana z rzymską Ceres;
noun

ceterum

i takmimo to, mimo wszystko

tak czy owakniezależnie od okoliczności; mimo wszystko

Cetus [ceti] (2nd) M
noun

Wieloryb(astronomia, astronomiczny) gwiazdozbiór równikowy;
noun

cetirizinum noun

cetyryzyna(farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) lek przeciwhistaminowy, antagonista receptora H1, używany do leczenia alergii;
noun

chiliometrum [chiliometri] (2nd) N
noun

kilometrnoun
jednostka długości równa tysiącowi metrów;

chlormethinum noun

chlormetyna(chemia, chemiczny) (medycyna, medyczny) (wojskowość, wojskowy) toksyczny związek organiczny, parzący bojowy środek trujący z grupy iperytów azotowych, pierwszy lek przeciwnowotworowy stosowany od lat 40. XX wieku, obecnie praktycznie nieużywany w medycynie;
noun

cibus | caballatio | capetum | capitum | cibaria | pabulum noun

pasza(zootechnika, zootechniczny) pożywienie przeznaczone dla zwierząt gospodarskich; karma;
noun

Cicer arietinum noun

ciecierzyca pospolita(botanika, botaniczny) Cicer arietinum L., gatunek rośliny jednorocznej należący do rodziny bobowatych;
noun

clarinetum noun
N

klarnet(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) instrument dęty drewniany ze stroikiem;
noun

clethrionomys noun

nornica(zoologia, zoologiczny) drobny, pospolity gryzoń półkuli północnej, prowadzący głównie nocny tryb życia
noun

Cletus noun

Klet(zdrobniale) Anaklet (hipokorystyk)
noun

Kletnoun
imię męskie;

coemeterium [coemeterii] (2nd) N
noun

cmentarzysko(potocznie, potoczny) miejsce, gdzie znajdują się zużyte, zniszczone przedmioty
noun

cmentarzysko(zgrubienie) od cmentarz, duży cmentarz
noun

coemeterium adjective

cmentarnyadjective
związany z cmentarzem, dotyczący cmentarza

coemeterium | sepulcretum noun

cmentarznoun
obszar, gdzie celowo i niepojedynczo umieszcza się na stałe zwłoki lub prochy;

coetus [coetus] (4th) M
noun

kompanianoun
kilka osób spędzających wspólnie czas

spółka(zarządzanie) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) rodzaj podmiotu prawnego z reguły powstały na mocy umowy wspólników;
noun

towarzystwonoun
obecność przy kimś

cometes | cometa noun

kometa(astronomia, astronomiczny) małe, nietrwałe ciało niebieskie, złożone z jądra otoczonego komą, które na krótko pojawia się w pobliżu gwiazdy centralnej;
noun

completa | completorium noun

Kompleta(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) jedna z godzin kanonicznych w Liturgii godzin;
noun

compleo [complere, complevi, completus] (2nd) TRANS
verb

finalizowaćverb
doprowadzać coś do końca (finału)

konkludować(przestarzałe, przestarzały) podsumowywać np. wypowiedź, formułować ostateczne wnioski, wnioskować
verb

concretus adverb

konkretnieadverb
w sposób dokładnie określony

Confoederatio Helvetica noun

Konfederacja Szwajcarska(oficjalnie) (administracja) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (geografia, geograficzny) oficjalna nazwa Szwajcarii jako państwa;
noun

connochaetes noun

gnu(zoologia, zoologiczny) Connochaetes, rodzaj dużych antylop z rodziny krętorogich;
noun

consequor | impetro | assequor verb

dostawaćverb
stawać się (bez własnego aktywnego udziału) posiadaczem czegoś, co wcześniej miał ktoś inny

consuetudo [consuetudinis] (3rd) F
noun

obyczajnoun
nawyk, sposób postępowania, zachowania charakterystyczny dla danego człowieka lub zwierzęcia

obyczajnoun
powszechnie przyjęty, tradycyjny sposób postępowania w danych okolicznościach

obyczajnoun
zazwyczaj w liczbie mnogiej: sposób życia, zasady, którymi ktoś się kieruje

prawo zwyczajowe(socjologia, socjologiczny) zbiór stosowanych norm prawnych ukształtowanych w toku historii i uważanych przez jakąś społeczność lub grupę za obowiązujące;
noun

przyzwyczajenienoun
to do czego ktoś się przyzwyczaił

4567