Latin-Polish dictionary »
ōtium meaning in Polish
| Latin | Polish |
|---|---|
| ōtium noun | bezczynnośćnoun |
| negōtium noun | geszeft(gwara, gwarowe) żyd., (potocznie, potoczny) (przestarzałe, przestarzały) interes, zwykle nieuczciwy romans(potocznie, potoczny) interes, sprawa zatrudnienie(rzeczownik odczasownikowy) od zatrudnić |
| sacerdōtium noun | duchowieństwo(kościelny) ogół duchownych danego kościoła lub wspólnoty religijnej, stan duchowny; kapłaństwo(kościelny) sakrament święceń w chrześcijaństwie; kapłaństwo(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) godność lub urząd kapłana |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »