Hungarian | Latin |
---|---|
útjába határozószó | obviamadverb |
útjába áll ige | obsisto [obsistere, obstiti, obstitus](3rd) obsto [obstare, obstiti, -](1st) |
útjában elfog ige | intercipio [intercipere, intercepi, interceptus](3rd) |
útjában felfog ige | intercipio [intercipere, intercepi, interceptus](3rd) |
útjában levő | obfuturus(3rd) |
útjában van | |
útjában áll ige | noceo [nocere, nocui, nocitus](2nd) obsto [obstare, obstiti, -](1st) officio [officere, offeci, offectus](3rd) DAT |
útjában álló valaminek (szélnek) melléknév | obvius [obvia, obvium]adjective |