German-Turkish dictionary »

urkunde meaning in Turkish

GermanTurkish
die Urkunde [der Urkunde; die Urkunden] Substantiv
f

belgenoun

senetnoun

die Urkunde [der Urkunde; die Urkunden] Substantiv

diplomanoun

Urkunden pl

belge

senet

beurkunden [beurkundete; hat beurkundet] Phrase

belgelemekverb