German-Polish dictionary »

verb meaning in Polish

GermanPolish
intransitives Verb Substantiv

czasownik nieprzechodni(gramatyka) czasownik, który nie ma formy strony biernej
noun

das Jagdverbot Phrase

zakaz polowaniaphrase

das Kriegsverbrechen [des Kriegsverbrechens; die Kriegsverbrechen] Substantiv

zbrodnia wojenna(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) działanie poważnie naruszające prawa i zwyczaje wojenne, a także bulwersujące międzynarodową moralność i powagę traktatów;
noun

maskieren | kaschieren | verbergen | verdecken Verb

maskować(psychologia, psychologiczny) ukrywać prawdziwe stany wewnętrzne (zamiary, uczucia, itp.)
verb

Max Mustermann | Otto Normalverbraucher Substantiv

Jan Kowalskinoun
ktoś typowy, przeciętny, anonimowy obywatel

Maximalverbrauch

maksymalne zużycie

der Mehrverbrauch Substantiv

dodatkowe zużycienoun

Minimalverbrauch

minimalne zużycie

das Modalverb [des Modalverbs; die Modalverben] Substantiv

czasownik modalny(gramatyka) czasownik, który określa stosunek mówiącego do czynności
noun

mündlich | verbal Adverb

słownieadverb
poprzez wypowiedź

Nachtfahrverbot

zakaz jazdy w nocy

nonverbal Adjektiv

niewerbalny(psychologia, psychologiczny) wyrażony innymi środkami niż słowa
adjective

organische Verbindung Substantiv

związek organiczny(chemia, chemiczny) każdy związek chemiczny, w skład którego wchodzi węgiel, z wyjątkiem tlenków węgla, kwasu węglowego, węglanów, wodorowęglanów, węglików, cyjanowodoru, cyjanków, kwasu cyjanowego, kwasu piorunowego i kwasu izocyjanowego, a także ich soli;
noun

Ortsverband Substantiv

kapituła(kościelny) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) organ kolegialny w Kościele katolickim złożony z duchownych;
noun

perfektives Verb Substantiv

czasownik dokonany(gramatyka) czasownik, który opisuje czynność, o której z kontekstu wiadomo, że jest zakończona
noun

Pflaster | Wundschnellverband | Verbandpflaster Substantiv

plaster(medycyna, medyczny) kawałek materiału pokryty substancją samoprzylepną, stosowany na rany
noun

proverbial Adjektiv

przysłowiowyadjective
dotyczący przysłowia, popularnego frazeologizmu, wskazuje że treść należy rozumieć przenośnie a nie dosłownie

das Rauchverbot [des Rauchverbot(e)s; die Rauchverbote] Phrase

zakaz paleniaphrase

rechtsverbindlich

prawnie wiążący

reflexives Verb | Reflexivverb Substantiv

czasownik zwrotny(gramatyka) czasownik, który w języku polskim odnosi się do wykonawcy czynności przez zaimek „się”, a w innych językach przez odpowiednią końcówkę lub właściwy zaimek zwrotny
noun

säen | verbreiten Verb

rozsiewaćverb
czynić bardziej znanym

schrumpfen | aussetzen | schwinden | verblassen | verhallen Verb

zanikaćverb
stawać się niepostrzegalnym

Selbstverbrennung Substantiv

samospalenienoun
samobójstwo przez spalenie się żywcem, najczęściej popełniane demonstracyjnie na znak protestu;

sich die Finger verbrennen Verb

sparzyć(przenośnie, przenośnia) doznać zawodu, zawieść się na czymś lub na kimś
verb

sich verbreiten Verb

upowszechniaćverb
stawać się ogólnie stosowanym lub znanym

sich verbrennen | sich verbrühen Verb

sparzyćverb
doznać poparzenia, podrażnić skórę i mieć objawy poparzenia lub takie, jak po dotknięciu gorącej rzeczy

sich verbünden | sich vereinen | sich vereinigen Verb

jednoczyćverb
łączyć się z kimś do wspólnego działania wokół jakiejś idei

der Steckverbinder [des Steckverbinders; die Steckverbinder] Substantiv

złącze(elektronika, elektroniczny) zespół złożony z wtyku i gniazdka;
noun

złączenoun
element łączący

transitives Verb Substantiv

czasownik przechodni(gramatyka) czasownik, który może utworzyć formę strony biernej
noun

trennbares Verb

czasownik rozdzielnie żłożony

das Überholverbot [des Überholverbot(e)s; die Überholverbote] Phrase

zakaz wyprzedzaniaphrase

Univerbierung Substantiv

uniwerbizacja(językoznawstwo, językoznawczy) zastąpienie dwóch wyrazów jednym;
noun

unsichtbar | verborgen Adjektiv

niewidocznyadjective
taki, którego nie widać

verstecken | verbergen Verb

chowaćverb
ukrywać kogoś / coś przed kimś

kryćverb
przechowywać w ukryciu

Zusammenschluss | Verbindung Substantiv

połączenie(rzeczownik odczasownikowy) od połączyć
noun

345

Your history