stein meaning in Polish

German	Polish
der Ortstein [des Ortstein(e)s; die Ortsteine] Substantiv	rudawiec(geologia, geologiczny) twarda, rdzawa i żelazista warstwa gleby, utrudniająca przesiąkanie wody i hamująca rozwój korzeni; noun
Petroschen \| Steinthal Substantiv	Petroszany(geografia, geograficzny) miasto w Rumunii, w historycznym Siedmiogrodzie; noun
Rabstein Substantiv	Hawrań(geografia, geograficzny) masyw górski w Tatrach; noun
der Rinnstein [des Rinnstein(e)s; die Rinnsteine] Substantiv	kanałnoun koryto podziemne odprowadzające nieczystości i wodę deszczową
Rinnstein \| Gosse Substantiv	rynsztoknoun otwarty kanał, zwykle wzdłuż krawędzi jezdni, odprowadzający z ulicy wody opadowe i ściekowe
Salmiakstein Substantiv	salmiak(technologia, technika, techniczny) kostka chlorku amonu do czyszczenia grotu lutownicy noun
der Sandstein [des Sandstein(e)s; die Sandsteine] Substantiv	piaskowiec(geologia, geologiczny) zwięzła skała osadowa powstała przez scementowanie ziaren piasku spoiwem; noun
Schalstein Adjektiv	pustakowy(budownictwo) wykonany z pustaków adjective
schlafen wie ein Stein	spać kamieniem
Schlangenstein	kamień wężowy
Schlangenstein Substantiv	serpentyn(geologia, geologiczny) minerał, uwodniony krzemian magnezu; noun
der Schleifstein [des Schleifstein(e)s; die Schleifsteine] Substantiv	kamień szlifierskinoun twardy materiał ścierny, stanowiący roboczą część maszyn szlifujących ostrzarkanoun urządzenie mechaniczne służące do ostrzenia części roboczych narzędzi skrawających
Schleifstein \| Wetzstein \| Abziehstein Substantiv	osełkanoun narzędzie służące do ręcznego ostrzenia narzędzi
Schleswig-Holstein Substantiv	Szlezwik-Holsztyn(geografia, geograficzny) (administracja) najbardziej na północ wysunięty kraj związkowy Niemiec ze stolicą w Kilonii; noun
Schornstein \| Schlot Substantiv	komin(budownictwo) konstrukcja służąca do odprowadzenia ku górze dymu z paleniska, silnika lub pieca; noun
Schornsteinfeger \| Kaminkehrer Substantiv	kominiarznoun rzemieślnik zajmujący się czyszczeniem kominów;
die Selbsteinschätzung [der Selbsteinschätzung; die Selbsteinschätzungen] Substantiv	samoocena(psychologia, psychologiczny) ocenianie, postrzeganie samego siebie; ogólna postawa do siebie noun
der Spielstein Substantiv	pionnoun
der Spielstein Adjektiv	beczkowyadjective odnoszący się do beczki, mający związek z beczką, pochodzący z beczki
Tuff \| Tuffstein Substantiv	tuf(geologia, geologiczny) rodzaj skały osadowej, składającej się z materiału piroklastycznego; noun
versteinern [versteinerte; hat/ist versteinert] Verb	skamieniećverb zamienić się w kamień
die Versteinerung [der Versteinerung; die Versteinerungen] Substantiv	zgrozanoun stan paraliżu psychicznego spowodowanego oburzeniem lub przerażeniem
der Weinstein [des Weinstein(e)s; —] Substantiv	kamień winny(chemia, chemiczny) (enologia, winoznawstwo, enologiczny, winoznawczy) kwaśny winian potasu; noun
Weißenstein Substantiv	Biały Kamień(geografia, geograficzny) lub (historia, historyczny, historycznie) Paide, miasto w Estonii, położone w środkowej części tego kraju; noun
Wendekreis des Steinbocks \| südlich Wendekreis Substantiv	zwrotnik Koziorożca(geografia, geograficzny) zwrotnik leżący na półkuli południowej; noun
wer im Glashaus sitzt, soll nicht mit Steinen werfen	przygania kocioł garnkowi, a sam smoli
wie Dachs schlafen \| wie ein Murmeltier schlafen \| wie ein Stein schlafen Verb	spać jak susełverb spać mocnym, głębokim snem, z którego trudno wybudzić
der Zahnstein [des Zahnstein(e)s; —] Substantiv	kamień nazębny(stomatologia, stomatologiczny) twardy osad powstający na powierzchni zębów; noun
Zechstein Substantiv	cechsztyn(geologia, geologiczny) młodsza epoka permu noun
Ziegel \| Mauerziegel \| Backstein Substantiv	cegła(budownictwo) ceramiczny element budowlany w kształcie prostopadłościanu; noun

«<2 34↑

stein meaning in Polish

Your history

Online dictionaries

Might be interested