German-Polish dictionary »

spitzen meaning in Polish

German	Polish
spitzen [spitzte; hat gespitzt] Verb	ostrzyćverb czynić ostrym (wierzchołek czegoś)
Spitzen [spitzte; hat gespitzt] Substantiv	ostrzenie(rzeczownik odczasownikowy) od ostrzyć noun
die Spitze [der Spitze; die Spitzen] Substantiv	ażur(włókiennictwo) rodzaj haftu lub dzianiny z dziureczkami noun czubeknoun szpiczaste, ostre zakończenie czegoś koronka(włókiennictwo) wyrób będący rodzajem ażurowej plecionki z nici; noun szpicanoun
Spitzen- Adjektiv	koronkowyadjective wykonany z koronki
Spitzen- \| durchbrochen Adjektiv	ażurowyadjective taki, który posiada specjalne, regularne otwory, przepuszczając światło
spitzenlos Adjektiv	bezkłowy(technologia, technika, techniczny) nie mający kłów adjective
der Spitzenverkehr [des Spitzenverkehr(e)s; die Spitzenverkehre] Substantiv	szczyt(przenośnie, przenośnia) godziny największego nasilenia ruchu lub poboru energii noun
die Fingerspitze [der Fingerspitze; die Fingerspitzen] Substantiv	opuszka(anatomia, anatomiczny) końcowa, zaokrąglona część palca noun
die Messerspitze [der Messerspitze; die Messerspitzen] Substantiv	szczypta(przenośnie, przenośnia) niewielka ilość jakiejś niematerialnej cechy noun szczyptanoun niewielka ilość jakiejś substancji sypkiej, taka jaką można ująć końcami palców
die Pfeilspitze [der Pfeilspitze; die Pfeilspitzen] Substantiv	grot(wojskowość, wojskowy) ostre, najczęściej metalowe zakończenie strzał, broni drzewcowej, czy innych znaków wojskowych; noun

Default dictionary:
Theme
Change language (English)
Own wordlists
- -
Dictionaries
Extras
Impressum
Feedback
Help
News
Data Protection
Terms