schlecht meaning in Polish
| German | Polish |
|---|---|
| schlecht [schlechter; am schlechtesten] Verb | odrzucaćverb |
| schlecht [schlechter; am schlechtesten] Substantiv | brzydalnoun |
| schlecht [schlechter; am schlechtesten] Adjektiv | niedobryadjective złyadjective |
| schlecht [schlechter; am schlechtesten] Adverb | niedobrzeadverb niedobrzeadverb niedobrzeadverb |
| Schlecht- | unfreundlich Adjektiv | nieprzyjaznyadjective |
| schlecht gelaunt sein | schlechter Laune sein Verb | być nie w sosie(potocznie, potoczny) być w złym humorze/nastroju |
| schlecht passend Adjektiv | niedobryadjective |
| schlecht reden Verb | obrabiać(potocznie, potoczny) mówić o kimś pejoratywnie podczas jego nieobecności |
| schlecht | falsch Adverb | źleadverb |
| schlecht | schlimm Adjektiv | złyadjective złyadjective złyadjective złyadjective złyadjective |
| schlechte Zeiten | czarna godzinaokres dużych trudności, zwłaszcza materialnych, przewidywany w bliżej nieokreślonej przyszłości |
| die Schlechtigkeit [der Schlechtigkeit; die Schlechtigkeiten] Substantiv | deprawacjanoun |
| Schlechtwetter | Unwetter Substantiv | niepogodanoun |
| böse | schlecht Adjektiv | złyadjective złyadjective |
| die Kinder des Schusters haben die schlechtesten Schuhe | szewc bez butów chodzisytuacja, gdy brak komuś rzeczy, które sam wytwarza (bądź ma z nimi częsty kontakt) |
| einander schlecht machen | sich schlecht machen | über einander lästern Verb | obmawiaćverb |
| Femininum | weibliches Geschlecht Substantiv | rodzaj żeński(gramatyka) cecha rzeczowników liczby pojedynczej nazywających istoty płci żeńskiej lub innych, zaliczanych do tej samej grupy w danym języku |
| Genealogie | Ahnentafel | Geschlechterfolge Substantiv | rodowódnoun |
| Genitalien | Geschlechtsorgan Substantiv | genitalia(anatomia, anatomiczny) narządy płciowe; |
| Genus | Geschlecht Substantiv | rodzaj(gramatyka) cecha rzeczownika wpływająca na jego końcówkę podczas deklinacji oraz na końcówki i formy innych części mowy, występujących obok danego rzeczownika np. w zdaniu; |
| das Geschlecht [des Geschlecht(e)s, die Geschlechter] Substantiv | genusnoun płećnoun ródnoun wyściginoun |
| Geschlechtsakt | Zeugungsakt Substantiv | akt płciowy(książkowy) (seksuologia, seksuologiczny) odbywanie stosunku seksualnego |
| Geschlechtsdimorphismus Substantiv | dwupostaciowość(biologia, biologiczny) zróżnicowanie w morfologii samicy i samca tego samego gatunku; dymorfizm płciowy(biologia, biologiczny) zróżnicowanie w morfologii samicy i samca tego samego gatunku; |
| das Geschlechtshormon [des Geschlechtshormons; die Geschlechtshormone] Phrase | hormon płciowyphrase |
| Geschlechtsidentität Substantiv | tożsamość płciowanoun |
| geschlechtslos | ungeschlechtlich Adjektiv | bezpłciowy(biologia, biologiczny) niewykazujący cech płciowych; bez udziału płci |
| das Geschlechtsorgan [des Geschlechtsorgan(e)s; die Geschlechtsorgane] Substantiv | narząd płciowy(biologia, biologiczny) (anatomia, anatomiczny) narząd służący organizmowi do rozrodu |
| der Geschlechtsverkehr [des Geschlechtsverkehr(e)s; —] Substantiv | stosuneknoun |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »