German | Polish |
---|---|
Polnisch [polnischer; am polnischsten] Substantiv | polszczyzna(językoznawstwo, językoznawczy) język polski |
Polnisch [polnischer; am polnischsten] Adjektiv | język polskiadjective |
Breslau [Breslau(s); —] (polnisch: Wrocław) (Stadt in Polen) Substantiv | Wrocław(geografia, geograficzny) (administracja) miasto wojewódzkie nad Odrą, w południowo-zachodniej Polsce; |
Polnisch | polnisch Substantiv | polski(językoznawstwo, językoznawczy) zachodniosłowiański język używany przez Polaków; |
polnisch | Polnisch Adjektiv | polskiadjective |
Polnische Heimatarmee Substantiv | Armia Krajowa(historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) konspiracyjne siły zbrojne polskiego państwa podziemnego w okresie drugiej wojny światowej |
polnischsprachig Adjektiv | polskojęzycznyadjective polskojęzycznyadjective polskojęzycznyadjective |
antipolnisch Adjektiv | antypolskiadjective |
auf Polnisch Adverb | po polsku(językoznawstwo, językoznawczy) w języku polskim |
großpolnisch Adjektiv | wielkopolskiadjective |
Großpolnische Aufstand | Posener Aufstand Substantiv | powstanie wielkopolskie(historia, historyczny, historycznie) zbrojne wystąpienie polskich mieszkańców Wielkopolski przeciwko państwu niemieckiemu, które wybuchło 27 grudnia 1918 roku; |
Mittelpolnisch Substantiv | średniopolski(językoznawstwo, językoznawczy) historyczna forma języka polskiego używana między XVI a XVIII wiekiem; |
mittelpolnisch Adjektiv | środkowopolskiadjective |
ostpolnisch Adjektiv | wschodniopolskiadjective |