German | Polish |
---|---|
der Erwerb [des Erwerb(e)s; die Erwerbe] Substantiv | nabycie(handel, handlowy) (bankowość, bankowy) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) uzyskanie prawa majątkowego najczyściejszej prawa własności do jakiegoś dobra |
erwerben [erwarb; hat erworben] Verb | nabyć(książkowy) zdobyć jakąś umiejętność, osiągnąć coś, dojść do czegoś nabyć(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (książkowy) wejść w posiadanie czegoś pozyskiwaćverb |
erwerben | kaufen | erstehen Verb | nabywać(handel, handlowy) otrzymywać w posiadanie poprzez kupno lub wymianę |
erwerben | sammeln Verb | nabywaćverb |
arbeitslos | erwerbslos Adjektiv | bezrobotnyadjective |