erwerb betyder på polska

Tyska	Polska
der Erwerb [des Erwerb(e)s; die Erwerbe] Substantiv	nabycie(handel, handlowy) (bankowość, bankowy) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) uzyskanie prawa majątkowego najczyściejszej prawa własności do jakiegoś dobra noun
erwerben [erwarb; hat erworben] Verb	nabyć(książkowy) zdobyć jakąś umiejętność, osiągnąć coś, dojść do czegoś verb nabyć(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (książkowy) wejść w posiadanie czegoś verb pozyskiwaćverb stawać się posiadaczem czego
erwerben \| kaufen \| erstehen Verb	nabywać(handel, handlowy) otrzymywać w posiadanie poprzez kupno lub wymianę verb
erwerben \| sammeln Verb	nabywaćverb dochodzić do czego
arbeitslos \| erwerbslos Adjektiv	bezrobotnyadjective bez pracy, bez zajęcia

Sökhistorik