German-Polish dictionary »

bel meaning in Polish

GermanPolish
belegen | bezeugen Verb

dokumentowaćverb
stanowić dokument; potwierdzać daną sprawę

die Belegschaft [der Belegschaft; die Belegschaften] Substantiv

sztab(wojskowość, wojskowy) organ dowodzący jednostką wojskową na różnych szczeblach;
noun

załoganoun
ogół pracowników zakładu, instytucji itp.

belehren [belehrte; hat belehrt] Verb

pouczaćverb

pouczyćverb

belehrend | lehrerhaft Adjektiv

pouczający(pejoratywnie, pejoratywny) chcący na siłę być wzorem
adjective

beleidigen [beleidigte; hat beleidigt] Verb

pastwić sięverb
znęcać się, postępować okrutnie z kimś lub z czymś

razićverb

beleidigen | kränken Verb

dotykać(przenośnie, przenośnia) sprawiać komuś przykrość, urażać kogoś
verb

obrażaćverb
sprawiać komuś przykrość

beleidigend [beleidigender; am beleidigendsten] Adjektiv

obraźliwyadjective
stanowiący dla kogoś obrazę

beleidigend | erniedrigend Adverb

obraźliwieadverb
w sposób sprawiający przykrość

beleidigend | verunglimpfend | ehrenrührig Adjektiv

uwłaczającyadjective
przynoszący ujmę

die Beleidigung [der Beleidigung; die Beleidigungen] Substantiv

obelganoun
obraźliwe słowo skierowane do kogoś

obrazanoun
urażenie czyjejś godności osobistej

zniewaganoun
upokorzenie, obrażenie, znieważenie kogoś poprzez krzywdzące, niesprawiedliwe słowa lub czyn;

Beleidigung | Kränkung Substantiv

dyshonor(książkowy) ujma dla honoru
noun

belesen [belesener; am belesensten] Adjektiv

oczytanyadjective
taki, który przeczytał wiele książek

die Beletage [der Beletage; die Beletagen] Substantiv

piano nobile(architektura, architektoniczny) kondygnacja z reprezentacyjnymi pomieszczeniami, zwykle na pierwszym piętrze okazałego budynku (pałac, willa);
noun

beleuchten | erhellen | erleuchten Verb

oświetlaćverb
rzucać, kierować na coś światło

die Beleuchtung [der Beleuchtung; die Beleuchtungen] Substantiv

oświetlenienoun
system lamp zapewniający światło

das Belfast [des Belfastu; —] Substantiv

Belfast(geografia, geograficzny) stolica Irlandii Północnej,
noun

Belfort Substantiv

Belfort(geografia, geograficzny) (administracja) miasto we wschodniej Francji, w regionie Burgundia-Franche-Comté;
noun

Belgard Substantiv

Białogard(geografia, geograficzny) miasto w Polsce;
noun

Belgien [Belgien(s); —] (Königreich Belgien) (Staat in Westeuropa) Substantiv

Belgia(geografia, geograficzny) państwo w Europie Zachodniej ze stolicą w Brukseli;
noun

der Belgier [des Belgiers; die Belgier] Substantiv

belgnoun

Belgnoun
obywatel Belgii

die Belgierin [der Belgierin; die Belgierinnen] Substantiv

Belgijkanoun
obywatelka Belgii

belgisch [belgischer; am belgischsten] Adjektiv

belgijskiadjective
odnoszący się do Belgii lub Belgów

Belgisch-Lotharin Substantiv

Lotaryngia Belgijska(geografia, geograficzny) kraina w Belgii, położona na południowym krańcu prowincji Luksemburg
noun

Belgorod Substantiv

Biełgorod(geografia, geograficzny) (administracja) miasto w w europejskiej części Rosji, nad rzeką Doniec, stolica obwodu biełgorodzkiego;
noun

Belgrad [Belgrad(s); —] (Hauptstadt von Serbien) Substantiv

Belgradnoun
stolica Serbii;

Belgrader Substantiv

belgradczyknoun
mieszkaniec Belgradu

Belgrader Adjektiv

belgradzkiadjective
związany z Belgradem (stolicą Serbii)

Belgraderin Substantiv

belgradkanoun
mieszkanka Belgradu

Belial Substantiv

Belial(biblijny) jeden z upadłych aniołów w judaizmie i chrześcijaństwie;
noun

belichten [belichtete; hat belichtet] Verb

eksponować(fotografia) wystawiać kliszę fotograficzną na działanie światła
verb

die Belichtung [der Belichtung; die Belichtungen] Substantiv

wystawienienoun
położenie lub skierowanie na zewnątrz, poddając jakiemuś oddziaływaniu

beliebig [beliebiger; am beliebigsten] Adjektiv

gratisowyadjective
otrzymywany lub rozdawany bezpłatnie

beliebt [beliebter; am beliebtesten] Substantiv

umiłowanynoun
osoba, którą ktoś umiłował

123