German-Polish dictionary »

bein meaning in Polish

GermanPolish
das Kreuzbein [des Kreuzbein(e)s; die Kreuzbeine] Substantiv

kość krzyżowa(anatomia, anatomiczny) dolny odcinek kręgosłupa powstały ze zrośnięcia pięciu kręgów krzyżowych;
noun

das Kreuzbein [des Kreuzbein(e)s; die Kreuzbeine] Adjektiv

krzyżowy(anatomia, anatomiczny) dotyczący krzyża – dolnego odcinka kręgosłupa
adjective

krummbeinig | schiefbeinig Adjektiv

krzywonogiadjective
mający krzywe nogi

kurzbeinig Adjektiv

krótkonogiadjective
mający krótkie nogi

Lügen haben kurze Beine

kłamstwem daleko się nie zajdzie

kłamstwo ma krótkie nogikłamstwo zawsze wyjdzie na jaw

mit dem linken Bein zuerst aufgestanden sein Verb

wstać lewą nogąverb
być bez powodu w złym humorze, mieć zły nastrój od samego rana

raubeinig

łobuzerski

das Schambein [des Schambein(e)s; die Schambeine] Substantiv

kość łonowanoun

das Schienbein [des Schienbein(e)s; die Schienbeine] Substantiv

goleń(anatomia, anatomiczny) część nogi człowieka (lub tylnej kończyny zwierzęcia) znajdująca się między kolanem a stopą;
noun

kość piszczelowanoun

Schivelbein Substantiv

Świdwin(geografia, geograficzny) miasto w Polsce;
noun

das Schläfenbein [des Schläfenbein(e)s; die Schläfenbeine] Substantiv

kość skroniowa(anatomia, anatomiczny) parzysta kość położona po bokach i u dołu mózgoczaszki, ochronna dla ucha;
noun

das Schlüsselbein [des Schlüsselbein(e)s; die Schlüsselbeine] Substantiv

obojczyk(anatomia, anatomiczny) kość obręczy barkowej, która łączący mostek z łopatką;
noun

das Siebbein Substantiv

kość sitowa(anatomia, anatomiczny) kość nieparzysta, ograniczająca jamę czaszki, oczodoły i jamę nosowej;
noun

Spitzname | Beiname Substantiv

przydomeknoun
dodatkowa nazwa nadana komuś, bazująca na cesze charakterystycznej tej osoby

das Sprungbein [des Sprungbein(e)s; die Sprungbeine] Substantiv

astragal(anatomia, anatomiczny) kość od wewnętrznej strony stopy między wgłębieniem a kostką;
noun

das Steißbein [des Steißbein(e)s; die Steißbeine] Substantiv

kość guziczna(anatomia, anatomiczny) końcowy odcinek kręgosłupa człowieka;
noun

kość ogonowanoun

der Telemark [des Telemarks; die Telemarks] ( Stellung des Springers beim Aufsetzen mit einem nach vorn geschobenen Bein -nach der gleichnamigen norwegischen Landschaft) Substantiv

telemarknoun

Storch | Adebar | Gevatter Langbein | Klapperstorch | Langbein | Meister Adebar Substantiv

bocian(potocznie, potoczny) (ornitologia, ornitologiczny) bocian biały
noun

umfassen | beinhalten Verb

obejmowaćverb
mieścić w sobie

der Vierbeiner [des Vierbeiners; die Vierbeiner] Substantiv

czworonógnoun
zwierzę czworonożne

vierbeinig Adjektiv

czworonożnyadjective
mający cztery nogi

Wadenbein | Fibula Substantiv

kość strzałkowa(anatomia, anatomiczny) kość po stronie bocznej goleni, łącząca się z piszczelą;
noun

was man nicht im Kopf hat, hat man in den Beinen / Füßen | was man nicht im Kopf hat, muss man in den Beinen / Füßen haben

kto nie ma w głowie, ten ma w nogachjeśli ktoś nie ma dobrej pamięci, musi często wracać po to, o czym zapomniał

die X-Beine Substantiv

nogi iksowatenoun

nogi w iksnoun

Zahnbein

dentyna

das Zungenbein Substantiv

kość gnykowa(anatomia, anatomiczny) kość w obrębie szyi zawieszona poniżej żuchwy;
noun

das Zungenbein Adjektiv

gnykowy(anatomia, anatomiczny) związany z gnykiem, dotyczący gnyka
adjective

zweibeinig Adjektiv

dwunożnyadjective
wykonywany dwiema nogami

12