German | Polish |
---|---|
der Ausruf [des Ausruf(e)s; die Ausrufe] Substantiv | okrzyknoun |
ausrufen [rief aus; hat ausgerufen] Verb | zgłaszaćverb |
ausrufen | schreien Verb | wykrzykiwaćverb |
das Ausrufezeichen [des Ausrufezeichens; die Ausrufezeichen] Substantiv | |
Ausrufungszeichen | Ausrufezeichen Substantiv | wykrzyknik(językoznawstwo, językoznawczy) znak interpunkcyjny służący do wzmacniania ekspresji wypowiedzi, zapisywany za pomocą kropki i umieszczonej nad nią pionowej kreski: !; |
aufrufen | ausrufen Verb | wywoływaćverb |
Interjektion | Ausrufewort Substantiv | wykrzyknik(gramatyka) nieodmienne słowo lub wyrażenie służące do wyrażenia stanu emocjonalnego, nakazu lub do imitacji odgłosu z otaczającego świata; |