German-Polish dictionary »

au meaning in Polish

GermanPolish
aufhören [hörte auf; hat aufgehört] (mit mit Dativ) Verb

przestawaćverb
przerywać jakąś czynność, nie robić czegoś dłużej

ustawać(podniośle) przestawać dziać się lub istnieć
verb

zaniechiwaćverb
nie podejmować działania lub ulegać rezygnacji

aufklappen [klappte auf; hat aufgeklappt] Verb

otworzyćverb

rozkładaćverb

rozłożyćverb

aufgeklärt [aufgeklärter; am aufgeklärtesten] Adjektiv

światłyadjective
wyróżniający się posiadaną wiedzą i doświadczeniem

aufklären [klärte auf; hat aufgeklärt] Verb

oświecać(podniośle) uświadamiać coś komuś
verb

uświadamiaćverb
wyrabiać w kimś świadomość i orientację w jakiejś dziedzinie ((na przykład) politycznej, seksualnej), oświecać kogoś w czymś

aufklären [klärte auf; hat aufgeklärt] Adjektiv

harcerskiadjective
odnoszący się do harcerza lub harcerstwa

aufgeklärter Absolutismus Substantiv

absolutyzm oświecony(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) ostatnia faza absolutyzmu;
noun

aufkleben [klebte auf; hat aufgeklebt] Verb

naklejaćverb
przymocowywać coś na powierzchni czegoś za pomocą substancji klejącej

aufkreuzen [kreuzte auf; ist aufgekreuzt] Verb

pogłośnić(potocznie, potoczny) spowodować, że jakieś urządzenie wydaje głośniejsze dźwięki
verb

skrócićverb
zmniejszyć długość

auflegen [legte auf; hat aufgelegt] Verb

odłożyć(telekomunikacja) odłożyć słuchawkę przerwać rozmowę telefoniczną
verb

założyćverb
położyć coś na czymś

aufleuchten [leuchtete auf; hat aufgeleuchtet] Verb

błysnąćverb

rozbłyskiwaćverb

zamigotaćverb

auflösen [löste auf; hat aufgelöst] Verb

rozpuścićverb
sporządzić roztwór dwóch lub więcej substancji, zwykle o różnym stanie skupienia

rozpuścićverb
wywołać zmianę stanu skupienia, topnienie czegoś

rozwiązywaćverb
likwidować instytucję lub organizację

rozwiązywaćverb
o instytucji, organizacji: ulegać samolikwidacji

Auflösen [löste auf; hat aufgelöst] Substantiv

rozpadnoun
podzielenie na części

aufmachen [machte auf; hat aufgemacht] Verb

wszcząć(książkowy) zacząć jakąś działalność, akcję, dać początek czemuś
verb

aufmucken [muckte auf; hat aufgemuckt] (auch: aufmucksen) Verb

podskakiwać(potocznie, potoczny) występować gwałtownie przeciw czemu lub komu
verb

aufnähen [nähte auf; hat aufgenäht] Verb

naszyćverb

naszywaćverb

przyszyćverb

aufpassen [passte auf; hat aufgepasst] (auf mit Akkusativ) Verb

uważaćverb
skupiać się

uważaćverb
zwracać szczególną uwagę na coś; być ostrożnym

aufpflanzen [aufgepflanzt; hat aufgepflanzt] Verb

osadzaćverb

osadzićverb

stanąćverb

zatknąćverb

zatykaćverb

aufpumpen [pumpte auf; hat aufgepumpt] Verb

pompowaćverb
wtłaczać dokądś

aufputzen [putzte auf; hat aufgeputzt] Verb

przebieraćverb
dobierać komuś kostium, przebranie

przebieraćverb
zakładać kostium, przebranie

aufragen [ragte auf; hat aufgeragt] Phrase

wznosićphrase

6789

Your history