German | Norwegian |
---|---|
der Gipfel [des Gipfels; die Gipfel] Substantiv m | fjelltoppnoun tindnoun toppnoun toppunktnoun |
gipfeln [gipfelte; hat gegipfelt] Phrase v | kulminereverb |
das Gipfeltreffen [des Gipfeltreffens; die Gipfeltreffen] Substantiv n | toppmøtenoun |
der Berggipfel [des Berggipfels; die Berggipfel] Substantiv m | fjelltoppnoun nibbnoun |