German-English dictionary »

wildling meaning in English

GermanEnglish
der Wildling [des Wildlings; die Wildlinge] Substantiv

wildling◼◼◼noun
[UK: wˈaɪldlɪŋ] [US: wˈaɪldlɪŋ]

wilding [wildings]noun
[UK: ˈwaɪld.ɪŋ] [US: ˈwaɪld.ɪŋ]

die Wildlinge Substantiv

wildlings◼◼◼noun

der Autowildling Substantiv

teenicidernoun
[UK: tˈiːnɪsˌaɪdə] [US: tˈiːnɪsˌaɪdɚ]