German-English dictionary »

quieken meaning in English

GermanEnglish
quieken [quiekte; hat gequiekt] Verb

squeak [squeaked, squeaking, squeaks]◼◼◼verb
[UK: skwiːk] [US: ˈskwiːk]
The animal made a squeaking sound. = Das Tier gab ein Quieken von sich.

quiekend

squeaking◼◼◼[UK: ˈskwiːkɪŋ] [US: ˈskwiːkɪŋ]