German-English dictionary »

ordnungswidrig meaning in English

GermanEnglish
ordnungswidrig

irregular◼◼◼[UK: ɪ.ˈre.ɡjʊ.lə(r)] [US: ɪ.ˈre.ɡjə.lər]

ordnungswidrigere

more irregular

die Ordnungswidrigkeit [der Ordnungswidrigkeit; die Ordnungswidrigkeiten] Substantiv
[ˈɔʁdnʊŋsˌviːdʀɪçkaɪ̯t]

infringement [infringements]◼◼◼noun
[UK: ɪn.ˈfrɪndʒ.mənt] [US: ˌɪn.ˈfrɪndʒ.mənt]

ordnungswidrigste

most irregular