German-English dictionary »

infinit meaning in English

GermanEnglish
infinit

infinite◼◼◼[UK: ˈɪn.fɪ.nət] [US: ˈɪn.fə.nət]

infinitesimal

infinitesimal◼◼◼[UK: ˌɪn.fɪ.nɪ.ˈte.sɪm.l̩] [US: ˌɪn.ˌfɪ.nə.ˈte.səm.l̩]

die Infinitesimalrechnung [der Infinitesimalrechnung; —] Substantiv
[ɪnfiniteziˈmaːlˌʀɛçnʊŋ]

infinitesimal calculus◼◼◼noun

der Infinitiv [des Infinitivs; die Infinitive] Substantiv
[ˈɪnfinitiːf]
Sprachwissenschaft

infinitive [infinitives]◼◼◼noun
[UK: ɪn.ˈfɪ.nə.tɪv] [US: ˌɪn.ˈfɪ.nə.tɪv]

die Infinitive Substantiv

infinitives◼◼◼noun
[UK: ɪn.ˈfɪ.nə.tɪvz] [US: ɪn.ˈfɪ.nə.tɪvz]

die Infinitivform Substantiv

infinitive [infinitives]◼◼◼noun
[UK: ɪn.ˈfɪ.nə.tɪv] [US: ˌɪn.ˈfɪ.nə.tɪv]

infinitivisch

infinitival[UK: ɪn.ˌfɪ.nɪ.ˈtaɪ.vəl] [US: ˌɪn.fɪ.nɪ.ˈtaɪ.vəl]

die Infinitivkonstruktion Substantiv

infinitive constructionnoun

der Infinitivsatz [des Infinitivsatzes; die Infinitivsätze] Substantiv
[ˈɪnfinitiːfˌzaʦ]

infinitive clausenoun

das Infinitum Substantiv

infinitum◼◼◼noun
[UK: ˌɪn.ˈfɪ.nə.təm] [US: ˌɪn.ˈfɪ.nə.təm]