German-English dictionary »

hartnäckig meaning in English

GermanEnglish
hartnäckig [hartnäckiger; am hartnäckigsten] Adjektiv

obstinate◼◼◼adjective
[UK: ˈɒb.stɪ.nət] [US: ˈɑːb.stə.nət]

tough [tougher, toughest]◼◼◼adjective
[UK: tʌf] [US: ˈtəf]

besetting◼◻◻adjective
[UK: bɪ.ˈset.ɪŋ] [US: bə.ˈset.ɪŋ]

refractory◼◻◻adjective
[UK: rɪ.ˈfræk.tə.ri] [US: rə.ˈfræk.tə.ri]

hartnäckige

stubbornly◼◼◼[UK: ˈstʌ.bən.li] [US: ˈstʌ.bərn.li]

pertinaciously[UK: ˌpɜː.tɪ.ˈneɪ.ʃə.sli] [US: ˌpɝː.tɪ.ˈneɪ.ʃə.sli]

die Hartnäckigkeit [der Hartnäckigkeit; —] Substantiv

obstinacy◼◼◼noun
[UK: ˈɒb.stɪ.nə.si] [US: ˈɑːb.stə.nə.si]
There was a certain obstinacy in his voice. = Es war eine gewisse Hartnäckigkeit in seiner Stimme.

hardheadednessnoun

inveteracynoun
[UK: ɪn.ˈve.tə.rə.sɪ] [US: ɪn.ˈve.tə.rə.siː]

obstinatenessnoun

die Hartnäckigkeiten Substantiv

obstinaciesnoun

hartnäckigste

most obstinate