German-Dutch dictionary »
ver- meaning in Dutch
| German | Dutch |
|---|---|
| jagen [jagte (veraltet: jug); hat/ist gejagt] Verb | |
| die Veranda [der Veranda; die Veranden] Substantiv | verandasubstantief |
| veränderlich [veränderlicher; am veränderlichsten] Adjektiv | onbestendigbijvoeglijk naamwoord variabelbijvoeglijk naamwoord veranderlijkbijvoeglijk naamwoord vlinderachtigbijvoeglijk naamwoord wispelturigbijvoeglijk naamwoord wisselbaarbijvoeglijk naamwoord |
| die Veränderung [der Veränderung; die Veränderungen] Substantiv | keersubstantief omkeersubstantief veranderingsubstantief verzettingsubstantief wijzigingsubstantief wisselingsubstantief |
| veranlassen [veranlasste; hat veranlasst] Verb | doenv |
| die Veranlassung [der Veranlassung; die Veranlassungen] Substantiv | initiatiefsubstantief oorzaaksubstantief reden [redenen]substantief |
| veranstalten [veranstaltete; hat veranstaltet] Verb | |
| verantworten [verantwortete; hat verantwortet] Verb |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »