German-Dutch dictionary »
stick- meaning in Dutch
| German | Dutch |
|---|---|
| Stick- | broeierigbijvoeglijk naamwoord zwoelbijvoeglijk naamwoord |
| sticken [stickte; hat gestickt] Verb | bordurenwerkwoord |
| die Stickerei [der Stickerei; die Stickereien] Substantiv | borduurselsubstantief borduurwerksubstantief |
| stickig [stickiger; am stickigsten] Adjektiv | benauwdbijvoeglijk naamwoord broeierigbijvoeglijk naamwoord drukkendbijvoeglijk naamwoord verstikkendbijvoeglijk naamwoord zwoelbijvoeglijk naamwoord |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »