stick- betekenis in Nederlands

Duits	Nederlands
Stick-	benauwd broeierigbijvoeglijk naamwoord drukkend verstikkend zwoelbijvoeglijk naamwoord
sticken [stickte; hat gestickt] Verb	bordurenwerkwoord
die Stickerei [der Stickerei; die Stickereien] Substantiv	borduurselsubstantief borduurwerksubstantief
stickig [stickiger; am stickigsten] Adjektiv	benauwdbijvoeglijk naamwoord broeierigbijvoeglijk naamwoord drukkendbijvoeglijk naamwoord verstikkendbijvoeglijk naamwoord zwoelbijvoeglijk naamwoord

Zoek geschiedenis