German-Dutch dictionary »
richtig meaning in Dutch
| German | Dutch |
|---|---|
| richtig [richtiger; am richtigsten] Adjektiv | correctbijwoord goedbijwoord juistbijwoord rechtbijwoord zuiverbijwoord |
| aufrichtig [aufrichtiger; am aufrichtigsten] Adjektiv | innigbijvoeglijk naamwoord ongeveinsdbijvoeglijk naamwoord oprechtbijvoeglijk naamwoord rondborstigbijvoeglijk naamwoord trouwhartigbijvoeglijk naamwoord zuiverbijvoeglijk naamwoord |
| die Aufrichtigkeit [der Aufrichtigkeit; die Aufrichtigkeiten] Substantiv | openhartigheidsubstantief oprechtheidsubstantief rondborstigheidsubstantief trouwhartigheidsubstantief |
| die Benachrichtigung [der Benachrichtigung; die Benachrichtigungen] Substantiv | aankondigingsubstantief adviessubstantief bekendmakingsubstantief |
| berichtigen [berichtigte; hat berichtigt] Verb |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »