German-Dutch dictionary »

pein meaning in Dutch

GermanDutch
die Pein [der Pein; die Peinen] Substantiv

kwellingsubstantief

martelingsubstantief

penitentiesubstantief

temptatiesubstantief

peinigen [peinigte; hat gepeinigt] Verb

koeionerenv

kwellenv

martelenv

mishandelenv

treiterenv