Duits-Nederlands woordenboek »

pein betekenis in Nederlands

DuitsNederlands
die Pein [der Pein; die Peinen] Substantiv

kwellingsubstantief

martelingsubstantief

penitentiesubstantief

temptatiesubstantief

peinigen [peinigte; hat gepeinigt] Verb

koeionerenv

kwellenv

martelenv

mishandelenv

treiterenv

↑

Zoek geschiedenis

    Online woordenboeken

    Meer curiosa