German-Dutch dictionary »
offen meaning in Dutch
| German | Dutch |
|---|---|
| offen [offener; am offensten] Adjektiv | openbijvoeglijk naamwoord |
| offen sein | openstaanwerkwoord vacerenwerkwoord |
| offenbar [offenbarer; am offenbarsten] Adjektiv | apertbijvoeglijk naamwoord blijkbaarbijvoeglijk naamwoord duidelijkbijvoeglijk naamwoord evidentbijvoeglijk naamwoord kennelijkbijvoeglijk naamwoord klaarblijkelijkbijvoeglijk naamwoord uitgesprokenbijvoeglijk naamwoord |
| die Offenbarung [der Offenbarung; die Offenbarungen] Substantiv | apocalypssubstantief openbaringsubstantief |
| betreffen [betraf; hat betroffen] (Akkusativ) Verb | aangaanwerkwoord betreffenwerkwoord geldenwerkwoord rakenwerkwoord |
| ersaufen [ersoff; ist ersoffen] Verb | |
| saufen [soff; hat gesoffen] Verb | |
| treffen [traf; hat/ist getroffen] (mit +D) Verb | |
| hoffen [hoffte; hat gehofft auf +AKK] Verb | |
| hoffentlich | |
| zusammentreffen [traf zusammen; ist zusammengetroffen] Verb | bijeenkomenwerkwoord samenkomenwerkwoord samenvallenwerkwoord vergaderenwerkwoord |
| übertreffen [übertraf; hat übertroffen] Verb |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »