German-Dutch dictionary »
leib meaning in Dutch
| German | Dutch |
|---|---|
| unausbleiblich Adjektiv | bepaaldbijvoeglijk naamwoord beslistbijvoeglijk naamwoord persebijvoeglijk naamwoord striktbijvoeglijk naamwoord volstrektbijvoeglijk naamwoord vooralbijvoeglijk naamwoord zekerbijvoeglijk naamwoord |
| der Unterleib [des Unterleibes/Unterleibs; die Unterleiber] Substantiv | buikm |
| wohlbeleibt Adjektiv | corpulentbijvoeglijk naamwoord gezetbijvoeglijk naamwoord zwaarlijvigbijvoeglijk naamwoord |
| zurückbleiben [blieb zurück; ist zurückgeblieben] Verb |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »