German-Dutch dictionary »
ernte meaning in Dutch
| German | Dutch |
|---|---|
| die Ernte [der Ernte; die Ernten] Substantiv | oogstsubstantief opbrengstsubstantief |
| entfernt [entfernter; am entferntesten] Adjektiv | afgelegenbijvoeglijk naamwoord verbijvoeglijk naamwoord verafbijvoeglijk naamwoord verafgelegenbijvoeglijk naamwoord ververwijderdbijvoeglijk naamwoord verwijderdbijvoeglijk naamwoord |
| andernteils | bovendienbijwoord daarenbovenbijwoord overigensbijwoord trouwensbijwoord |
| einernten | |
| entfernen [entfernte; hat entfernt] Verb | |
| erlernen [erlernte; hat erlernt] Verb | meesterwordenwerkwoord onderdekniekrijgenwerkwoord |
| lernen [lernte; hat gelernt Akkusativ] Verb | aanlerenwerkwoord lerenwerkwoord |
| die Mißernte Substantiv | misoogstsubstantief |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »