English-Latin dictionary »

disjunct meaning in Latin

EnglishLatin
disjunct adjective
[UK: dɪs.ˈdʒʌŋkt]
[US: dɪs.ˈdʒʌŋkt]

diezeugmenos [diezeugmene, diezeugmenon]adjective

disjunction [disjunctions] noun
[UK: dɪs.ˈdʒʌŋk.ʃn̩]
[US: dɪs.ˈdʒʌŋk.ʃn̩]

diazeugmenon [diazeugmeni]noun
N

disjunctive, separative adjective

dijunctivus [dijunctiva, dijunctivum]adjective

disjunctivus [disjunctiva, disjunctivum]adjective

disjunctive proposition noun

dijunctio [dijunctionis](3rd) F
noun

disjunctio [disjunctionis](3rd) F
noun

disjunctively, in form of disjunctive proposition adverb

dijuncte [dijunctius, dijunctissime]adverb

disjuncte [disjunctius, disjunctissime]adverb

weakened disjunctive adjective

subdisjunctivus [subdisjunctiva, subdisjunctivum]adjective