English-Latin dictionary »

babbling meaning in Latin

EnglishLatin
babbling noun
[UK: ˈbæb.l̩.ɪŋ]
[US: ˈbæb.l̩.ɪŋ]

stultiloquentia [stultiloquentiae](1st) F
noun

stultiloquium [stultiloquii](2nd) N
noun

babble [babbled, babbling, babbles] verb
[UK: ˈbæb.l̩]
[US: ˈbæb.l̩]

balbutio [balbutire, -, -](4th)
verb

balbuttio [balbuttire, -, -](4th)
verb

babbling, babbling about adjective

circumgarriens [(gen.), circumgarrientis]adjective

babbling, prattle noun

blateratio [blaterationis](3rd) F
noun

blateratus [blateratus](4th) M
noun

utter in a babbling way verb

blatero [blaterare, blateravi, blateratus](1st)
verb

blatio [blatire, -, -](4th)
verb

blattero [blatterare, blatteravi, blatteratus](1st)
verb

blatto [blattare, blattavi, blattatus](1st)
verb