English-German dictionary »

ordain meaning in German

EnglishGerman
ordain [ordained, ordaining, ordains] verb
[UK: ɔː.ˈdeɪn]
[US: ɔːr.ˈdeɪn]

weihen [weihte; hat geweiht]◼◼◼Verb

bestimmen [bestimmte, hat bestimmt]◼◼◼Verb

ordinieren [ordinierte; hat ordiniert]◼◼◼Verb

ordained [UK: ɔː.ˈdeɪnd]
[US: ɔːr.ˈdeɪnd]

bestimmte◼◼◼

ordinierte◼◼◼

ordaining [UK: ɔː.ˈdeɪn.ɪŋ]
[US: ɔːr.ˈdeɪn.ɪŋ]

bestimmend

ordinierend

ordains [UK: ɔː.ˈdeɪnz]
[US: ɔːr.ˈdeɪnz]

ordiniert◼◼◼

divinely-ordained

gottgewollt

foreordain [foreordained, foreordaining, foreordains] verb
[UK: ˌfɔː.rɔː.ˈdeɪn]
[US: ˌfɔː.rɔː.ˈdeɪn]

vorherbestimmen [bestimmte vorher; hat vorherbestimmt]◼◼◼Verb

foreordaining [UK: ˌfɔː.rɔː.ˈdeɪn.ɪŋ]
[US: ˌfɔː.rɔː.ˈdeɪn.ɪŋ]

vorherbestimmend

preordaining [UK: ˌpriːɔː.ˈdeɪn.ɪŋ]
[US: ˌpriːɔːr.ˈdeɪn.ɪŋ]

vorherbestimmend