English | German |
---|---|
brag [bragged, bragging, brags] verb [UK: bræɡ] [US: ˈbræɡ] | prahlen [prahlte; hat geprahlt]◼◼◼VerbJohn was bragging. = John prahlte. bramarbasieren [bramarbasierte; hat bramarbasiert]Verb großmachen [machte sich groß; hat sich großgemacht]Verb |
brag [UK: bræɡ] [US: ˈbræɡ] | angeben◼◼◻Stop bragging. = Hör auf anzugeben! |
braggadocio noun [UK: ˌbræ.ɡəˈdo.ʃi.ˌəʊ] [US: ˌbræ.ɡəˈdo.ʃiˌo.ʊ] | die Prahlerei [der Prahlerei; die Prahlereien]◼◼◼Substantiv die PrahlereienSubstantiv |
braggard | |
braggart noun [UK: ˈbræ.ɡət] [US: ˈbræ.ɡət] | der Angeber [des Angebers; die Angeber]◼◼◼Substantiv die AufschneiderinSubstantiv |
braggart [UK: ˈbræ.ɡət] [US: ˈbræ.ɡət] | |
braggart boaster noun | der Großsprecher [des Großsprechers; die Großsprecher]Substantiv |
braggarts noun [UK: ˈbræ.ɡəts] [US: ˈbræ.ɡəts] | die AngeberinnenSubstantiv |
bragged [UK: bræɡd] [US: ˈbræɡd] | prahlte◼◼◼John bragged about it. = John prahlte damit. geprahlt◼◻◻ |
bragger [UK: ˈbræ.ɡə(r)] [US: ˈbræ.ɡər] | |
bragger noun [UK: ˈbræ.ɡə(r)] [US: ˈbræ.ɡər] | der Prahler [des Prahlers; die Prahler]Substantiv |
bragging noun [UK: ˈbræ.ɡɪŋ] [US: ˈbræ.ɡɪŋ] | das Prahlen◼◼◼Substantiv die Aufschneiderei [der Aufschneiderei; die Aufschneidereien]Substantiv die GroßsprechereiSubstantiv |
bragging [UK: ˈbræ.ɡɪŋ] [US: ˈbræ.ɡɪŋ] | prahlend◼◻◻ |
brags [UK: bræɡz] [US: ˈbræɡz] | prahlt◼◼◼ |
boast brag verb | großtun [tat groß; hat großgetan]Verb |
Don't brag so! | |
Fort Bragg fever noun | das PrätibialfieberSubstantiv |
umbrage [UK: ˈʌm.brɪdʒ] [US: ˈʌm.brɪdʒ] | anstoß◼◼◼ |
umbrage noun [UK: ˈʌm.brɪdʒ] [US: ˈʌm.brɪdʒ] | der Schatten [des Schattens; die Schatten]Substantiv |
umbrageous adjective [UK: ʌm.ˈbreɪ.dʒəs] [US: əm.ˈbreɪ.dʒəs] | schattig [schattiger; am schattigsten]Adjektiv |
umbrageously |