noble meaning in Dutch

English	Dutch
noble [nobles] (aristocrat) noun [UK: ˈnəʊb.l̩] [US: ˈnoʊb.l̩]	adellijkesubstantief {m} aristocraatsubstantief {m} edelesubstantief {m}
noble [nobler, noblest] (having honorable qualities) adjective [UK: ˈnəʊb.l̩] [US: ˈnoʊb.l̩]	adellijkbijvoeglijk naamwoord edelbijvoeglijk naamwoord eervolbijvoeglijk naamwoord fatsoenlijkbijvoeglijk naamwoord nobelbijvoeglijk naamwoord
noble gas [noble gases] (element of group 18 of the periodic table) noun [UK: ˈnəʊb.l̩ ɡæs] [US: ˈnoʊb.l̩ ˈɡæs]	edelgassubstantief {n}
noble rot (fungus) noun	edele rottingsubstantief {f}
nobleman [noblemen] (man of noble rank, title, or status; peer; aristocrat) noun [UK: ˈnəʊbl.mən] [US: ˈnoʊbl.mən]	adellijkesubstantief {m} edelmansubstantief {m}
noblesse oblige (the honourable obligation that is the responsibility of those of high rank) noun	adel verplichtsubstantief {m}
ignoble (not honorable) adjective [UK: ɪɡ.ˈnəʊb.l̩] [US: ɪgˈno.ʊb.l̩]	oneervolbijvoeglijk naamwoord

Your history