expedient meaning in Dutch

English	Dutch
expedient [expedients] (a means for achieving an end) noun [UK: ɪk.ˈspiː.dɪənt] [US: ɪk.ˈspiː.diənt]	redmiddelsubstantief slimmigheidsubstantief uitwegsubstantief
expedient (simple, easy, or quick; convenient) adjective [UK: ɪk.ˈspiː.dɪənt] [US: ɪk.ˈspiː.diənt]	eenvoudigbijvoeglijk naamwoord snelbijvoeglijk naamwoord uitgekooktbijvoeglijk naamwoord
expedient (suitable to effect some desired end or the purpose intended) adjective [UK: ɪk.ˈspiː.dɪənt] [US: ɪk.ˈspiː.diənt]	doelmatigbijvoeglijk naamwoord
inexpedient (not tending to promote a purpose) adjective [UK: ˌɪ.nɪk.ˈspiː.dɪənt] [US: ˌɪ.nɪk.ˈspiː.dɪənt]	ondoelmatigbijvoeglijk naamwoord ongeschiktbijvoeglijk naamwoord onverstandigbijvoeglijk naamwoord

Your history