English-Dutch dictionary »

balance meaning in Dutch

EnglishDutch
balance [balances] (accounting: list of credits and debits)
noun
[UK: ˈbæ.ləns]
[US: ˈbæ.ləns]

balanssubstantief
{m}

balance [balances] (awareness of both viewpoints)
noun
[UK: ˈbæ.ləns]
[US: ˈbæ.ləns]

evenwichtsubstantief
{n}

balance beam (gymnastics: narrow wooden rail)
noun
[UK: ˈbæ.ləns biːm]
[US: ˈbæ.ləns ˈbiːm]

evenwichtsbalksubstantief
{m}

balance bicycle noun

loopfietssubstantief
{m}

balance of trade (difference between the monetary value of exports and imports in an economy over a certain period of time)
noun
[UK: ˈbæ.ləns əv treɪd]
[US: ˈbæ.ləns əv ˈtreɪd]

handelsbalanssubstantief
{f}

balance wheel (timepiece mechanism)
noun
[UK: ˈbæ.ləns ˈwiːl̩]
[US: ˈbæ.ləns ˈhwiːl̩]

onrustsubstantief
{m} {f}

balanced (even)
adjective
[UK: ˈbæ.lənst]
[US: ˈbæ.lənst]

evenwichtigbijvoeglijk naamwoord

gebalanceerdbijvoeglijk naamwoord

uitgewogenbijvoeglijk naamwoord

counterbalance [counterbalances] (force or influence balancing an opposite one)
noun
[UK: ˌkaʊn.tə.ˈbæ.ləns]
[US: ˈkaʊn.tər.ˌbæ.ləns]

gelijke krachtsubstantief
{n}

tegenkrachtsubstantief
{n}

counterbalance (to apply weight in order to balance)
verb
[UK: ˌkaʊn.tə.ˈbæ.ləns]
[US: ˈkaʊn.tər.ˌbæ.ləns]

een tegengewicht vormen voorwerkwoord

opwegen tegenwerkwoord

counterbalance (to match or equal in effect when applying opposing force)
verb
[UK: ˌkaʊn.tə.ˈbæ.ləns]
[US: ˈkaʊn.tər.ˌbæ.ləns]

een tegenkracht vormen voorwerkwoord

counterbalance [counterbalances] (weight balancing an opposite one)
noun
[UK: ˌkaʊn.tə.ˈbæ.ləns]
[US: ˈkaʊn.tər.ˌbæ.ləns]

gelijk gewichtsubstantief
{n}

tegenwichtsubstantief
{n}

disbalance (lack of balance)
noun
[UK: dɪs.ˈbæ.ləns]
[US: dɪs.ˈbæ.ləns]

onevenwichtsubstantief
{n}

imbalance [imbalances] (property of not being in balance)
noun
[UK: ˌɪm.ˈbæ.ləns]
[US: ˌɪm.ˈbæ.ləns]

onbalanssubstantief
{m} {f}

onevenwichtigheidsubstantief
{f}

spring balance (a device for measuring weight or force by the elasticity of a spiral spring)
noun
[UK: ˈsprɪŋ.ˈbæ.ləns]
[US: ˈsprɪŋ.ˈbæ.ləns]

veerunstersubstantief
{f}

weeghaaksubstantief
{m}

well-balanced (properly balanced; in equilibrium)
adjective
[UK: wel ˈbæ.lənst]
[US: ˈwel ˈbæ.lənst]

evenwichtigbijvoeglijk naamwoord

uitgebalanceerdbijvoeglijk naamwoord

↑

Your history

    Online dictionaries

    Might be interested