Engels-Nederlands woordenboek »

grudge betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
grudge [grudges] (deep seated animosity)
noun
[UK: ɡrʌdʒ]
[US: ˈɡrədʒ]

rancunesubstantief

wroksubstantief

grudge [grudged, grudging, grudges] (to be unwilling to give)
verb
[UK: ɡrʌdʒ]
[US: ˈɡrədʒ]

misgunnenwerkwoord

weigerenwerkwoord

begrudge [begrudged, begrudging, begrudges] (be envious or covetous)
verb
[UK: bɪ.ˈɡrʌdʒ]
[US: bɪ.ˈɡrʌdʒ]

benijdenwerkwoord