Dutch-English dictionary »

zwakkeling meaning in English

DutchEnglish
zwakkeling substantief
{m}

weakling [weaklings](person of weak or even sickly physical constitution)
noun
[UK: ˈwiːk.l̩.ɪŋ] [US: ˈwiːk.l̩.ɪŋ]

weed [weeds](informal: puny person)
noun
[UK: wiːd] [US: ˈwiːd]